interview in tijdschrift De Zaak
Sociaal ondernemer Otto Reuchlin verkleint de afstand tot de arbeidsmarkt voor boekhouders met een beperking. Hoe hij dat precies doet, lees je hier.
‘Stel, je verliest een been. Dan ben je niet dat been dat je kwijt bent, maar juist het lichaam dat je over hebt.’ Dat is het uitgangspunt van Otto Reuchlin (54), de ondernemer achter Peer Administratie. Zijn bedrijf heeft tien medewerkers, allemaal slimme, hoogopgeleide boekhouders die om de een of andere reden moeilijk aan het werk of aan een stage komen. Dat kan komen door autisme, een burn-out of een chronische ziekte. ‘Sommige mensen zijn onzeker als ze hier binnenkomen’, vertelt Otto. ‘Ik heb een eigen manier om ze zelfverzekerder te laten worden: ik noem het ‘gewoon doen’. Ik geef ze veel verantwoordelijkheid en richt me op de dingen die ze juist wel kunnen. Ze zijn akelig slim, ik verbaas me nog dagelijks over hoe snel zij problemen oplossen. Ik doe het ze niet na.’
‘De straat gezien’
Dat is niet gelogen: de oprichter van het administratiekantoor heeft zelf van oorsprong geen boekhouder. Hij werkte twaalf jaar als beleidsmedewerker bij verschillende ministeries in Den Haag en ging daarna aan de slag als interim-adviseur. Hij gaf verschillende sociale organisaties advies over hoe zij met de overheid moeten praten, en andersom. ‘Ik ben goed bekend in beide werelden,’ vertelt Otto. ‘Ik heb de straat gezien. In mijn jeugd was ik een tijd lang min of meer zwervende. Op mijn negentiende, best wel laat, kwam ik in een pleeggezin. Zij gaven me een nieuw thuis en een kans om mijn leven op de rit te krijgen.’
Zo’n kans wil hij zijn medewerkers bij Peer ook geven. Dat het een administratiekantoor is, is min of meer toevallig. ‘Ik ben zelfs eerst met een plan voor een sociaal schoonmaakbedrijf begonnen,’ vertelt Otto. ‘Op mijn vijftigste besloot ik dat ik sociaal ondernemer wilde worden. Hoe, dat wist ik nog niet. Ik wist wel dat ik iets wilde doen met mensen met wie ik op een gelijkwaardig niveau kon praten. Op een bepaald moment ontdekte ik dat er nog geen sociale administratiefirma was. Dus ik dacht: dat ga ik doen!’
Uniek verhaal
Zonder kennis en netwerk een administratiekantoor starten, is dat niet lastig? ‘Het was niet eenvoudig’, zegt Otto. ‘Gelukkig kreeg ik hulp van een gepensioneerde boekhouder. Hij was mijn adviseur.’ Samen met hem en de eerste werknemer uit de doelgroep, ging Otto twee jaar geleden aan de slag.
‘Ons voordeel is dat we een uniek verhaal hebben in een markt die bekend staat als saai of grijs. Dat zorgt voor gratis publiciteit. Het verrast me dat vooral mkb-bedrijven zaken met ons willen doen, juist niet zoveel stichtingen of overheden. Het zijn de ondernemers die het belangrijk vinden om iets goeds te doen.’
Geen liefdadigheid
Vergis je niet: je administratie laten doen bij Peer is geen liefdadigheid. Otto krijgt als werkgever wel loonkostensubsidie en kortingen voor zijn medewerkers uit de WIA of Wajong, maar verder is het bedrijf afhankelijk van de markt. ‘We zijn geen prijsvechter, dat kan ik me niet veroorloven,’ vertelt de ondernemer. ‘Ik wil kwalitatief goede dienstverlening bieden. We lopen voorop met IT, denken mee met de opdrachtgever en geven een rekening die hij snapt.’
In de toekomst hoopt Otto nog meer vestigingen te openen. ‘Maar dat duurt nog wel even, eerst de vestiging nummer één goed op de kaart zetten,’ zegt hij. Ondanks dat hij wil groeien, neemt hij niet snel nieuwe medewerkers aan. ‘Ik ga ervan uit dat de meeste mensen die hier komen werken ook blijven’, zegt hij. ‘Daarom ben ik kritisch in de selectie. Niet alleen op kennis en opleiding, maar vooral op gedrevenheid. Gebrek aan motivatie is de belangrijkste reden om uit te vallen.’